In een periode waarin Nederlandstalige rap nog
werd beschouwd als iets ondenkbaar belachelijks wilde Def P. ondanks
alle vooroordelen bewijzen dat Nederlandstalige Hip-Hop toch vloeiend en
boeiend kon klinken. In 1988 pionierde hij met wat expirimentele
woordspelingen op rijm om niet lang daarna in 1989 de beruchte Osdorp
Posse op te richten. Al knokkende tegen de vooroordelen van pers en
publiek werd deze groep ondanks een (nu nog steeds voortdurende)
radioboycot toch steeds populairder. In 1992 werd de O.P. gecontracteerd
door Djax en dit was voor veel rapgroepen het startschot om ook in het
Nederlands te gaan rappen. Een nieuw genre (Nederhop) was geboren en in
1995 bereikte de O.P. met hun doorbraakalbum "Afslag Osdorp"
zelfs een recordverkoop van 30.000 stuks. Zij werden als pioniers van
het nieuwe genre onderscheiden met de B.V. Popprijs en de
Nederhopgroepen schoten in heel Nederland en België als paddestoelen
uit de grond. Na deze behaalde successen wilden steeds meer rappers een
graantje meepikken en de ene "pionier" na de andere stond op.
Vandaag de dag is Nederhop de belangrijkste en meest beoefende vorm van
Hip-Hop in Nederland en zelfs in de meeste andere Europese landen is het
rappen in de "moerstaal' nu populairder dan ooit. Hoeveel
Nederlandstalige rappers er nu ook op de voorgrond treden en hun al dan
niet verdiende credits opeisen, Def P. is de rest altijd een paar
stappen voor gebleven. Trouw aan zijn "heilige" underground
werkt hij inmiddels al ruim tien jaar onder het commerciële circus van
inhoudsloze praatjes en vriendjespolitiek door om zichzelf steeds te
vernieuwen en te verbeteren. Na deze snelle vlucht door de tijd zijn we
nu dan acht albums verder en eindelijk na twee jaar hard werken
aangekomen bij zijn lang verwachte solodebuut
"Cryptokilostijl".
Nu kunnen wij de beschikbare ruimte in deze bio wel gebruiken om u voor
te kauwen hoe briljant dit solodebuut is, maar daarvoor verwijzen wij
iedereen liever door naar de play-knop op de CD-speler. Nuttiger om te
vermelden is dat de meeste teksten op deze plaat uiterst doordacht en
weloverwogen in elkaar zijn gezet en dat niet alles is wat het lijkt te
zijn. Sommige teksten staan bol van de cryptische verwijzingen en werpen
vragen op die na even puzzelen door diezelfde tekst weer worden
beantwoord. Veel zinnen zijn op twee of drie manieren op te vatten en
haken ook op die manier weer als een ketting van woordspelingen in
elkaar. De interpretatie wordt op sommige punten bijna onbeperkt terwijl
de ware boodschap van het verhaal in geen geval verzandt in nutteloze
vaagheden. Ook blijkt Def P. zijn voorkeur voor nooit bewezen of
ontkrachtte theorieën op een creatieve manier te kunnen gebruiken door
deze als één boeiende levensvisie in elkaar te vlechten. Door de
luisteraar niet in één keer met dit alles te overvallen, maar het
niveau rustig op te bouwen wordt deze als het ware meegevoerd op een
soort woordentrip waarbij op een gegeven moment iedereen op een
creatieve manier aan het denken wordt gezet. Terwijl de beats rustig
doorpompen vormt de tekst vaak een wilde achtbaanrit van vreemde
fantasieën die naadloos ons diepste verleden met de verste science
fiction overbruggen. Let hierbij vooral eens op de originele muzikale
bijdrage van Dick Tator en Labrat, twee (nog) onbekende beatcreators uit
Rotterdam die uitsluitend als duo werken. Verder zijn ook oudgedienden
als Zebulon en Seda weer van de partij voor een stevige muzikale basis.
Volgens Def P. zal dit solo-album zeker niet zijn laatste zijn, maar hij
belooft tegelijkertijd dat deze nieuwe bezigheid geen nadelige gevolgen
voor de Osdorp Posse zal betekenen. Integendeel zelfs, want nu hij solo
voor 100% zijn ei kwijt kan zal de nieuwe Osdorp Posse meer dan ooit een
viermansgroep worden met een nog sterkere liveshow. De deuren zijn
geopend om de Nederhop een nieuwe dimensie in te leiden!
|
